Nieuwe voorzitter
In een eerder nieuwsbericht heeft u kunnen lezen dat onze voorzitter, Jacco Tuijn, door omstandigheden moest stoppen met voorzitterschap. Dit betreuren wij zeer. Een Scoutingvereniging kan natuurlijk niet zonder voorzitter en dus moesten wij op zoek naar een nieuwe. Marianne stemde er in toe de taken te vervullen, maar wilde dit slechts tijdelijk doen. En dus begon de zoektocht naar een nieuwe voorzitter.
In de groepsraad, de zesweekse vergadering van leiding en bestuur, werd de naam van Arnold Tamminga genoemd. Arnold heeft twee kinderen, één bij de Scouts en één bij de Welpen. Arnold is altijd al betrokken en belangstellend naar de groep geweest, en dus hebben Henk en Marianne gepeild bij Arnold of hij belangstelling had naar de positie. Arnold en zijn vrouw Martina bleken beide een scoutingachtergrond te hebben en passen dus prima in het plaatje van voorzitter van onze groep. Na een informatief, en gezellig, avondje waren er zoveel vragen beantwoord dat Arnold en Martina besloten de stap te wagen.
Bij de groepsraad van 9 januari zijn zij formeel voorgesteld en door de leiding en oudergeleding geaccepteerd als nieuwe voorzitter en nieuwe oudergeleding. U begrijpt dat we ontzettend blij zijn dat deze post weer opgevuld is. Tot aan de zomervakantie zal Arnold begeleid worden door Marianne om zo helemaal thuis te raken in de Scoutingstructuren. We wensen Arnold en Martina veel plezier bij de Adelbertusgroep.
Installatie bij de Welpen
Op vrijdag 30 januari was het feest bij de Welpen. Zeven nieuwe, sommige niet zo nieuwe, Welpen werden geïnstalleerd. Dat wil zeggen dat ze de belofte afleggen, hun das krijgen en daarmee officieel Welp bij de Adelbertusgroep worden. Maar dat gebeurt natuurlijk niet zomaar, je moet wel kunnen bewijzen dat je een echte Welp bent geworden in de weken daarvoor.
Bij de verschillende jungledieren werden bijpassende opdrachten gedaan. Zo werd er bijvoorbeeld bij Baloe een heerlijk wentelteefje gebakken. En bij Kaa de slang werden de knopen gelegd. Na vier opdrachten was het dan tijd voor Akela op de raadrots. Degene die bekend zijn met het Welpenverhaal, Jungleboek, weten dat Akela de moederwolf is en de baas is van de roedel Welpen. Bij Akela werd de belofte aan de groep afgelegd. Omdat de belofte aan de hele Scoutinggroep wordt afgelegd was Marianne, ad-interim voorzitter, gevraagd te komen. De oude installatievlag werd tevoorschijn gehaald en de zeven nieuwe Welpen legden één voor één de belofte af.
Ik beloof een goede Welp te zijn, iedereen te helpen waar ik kan, en mij te houden aan de Welpenwet, jullie kunnen op me rekenen.
Vomar: de klant is koningkaart!
Hoe kunt u de kas van onze scouting spekken zonder dat het uw iets kost? Heel gemakkelijk! Diegenen die onze scoutinggroep een warm hart toedragen en bij Vomar Voordeelmarkt boodschappen doen kunnen ervoor zorgen dat de clubkas gratis gespekt wordt. Dit kan via de Klant-Is-Koningkaart van de Vomar.
Op de Klant-Is-Koningkaart wordt bij de kassa bijgehouden hoeveel geld u aan boodschappen besteed. Over het totaal bestede bedrag keert Vomar Voordeelmarkt eenmaal per drie maanden 0,5% aan uw club of vereniging naar keuze uit. Hoe meer ‘leden’ van onze club bij Vomar Voordeelmarkt boodschappen doen, hoe meer onze clubkas gespekt wordt - zonder dat de ‘leden’ of wij als club daar iets voor hoeven te doen of te betalen. Wij hoeven u natuurlijk niet uit te leggen hoe dat dit kan oplopen tot een heel aardig bedrag dat te goede komt aan de groep.
Heeft u de kaart nog niet? Vraag de Klant-Is-Koningkaart gratis aan bij de servicebalie van de Vomar! Als U een Klant-Is-Koningkaart heeft, en mee wilt doen om scouting Adelbertus te helpen de kas te spekken, kunt u het kaartnummer met uw naam doorgeven via de mail info@adelbertusgroep.nl. De scouting zorgt dan dat de kaart geregistreerd wordt bij de Vomar en zo wordt de club slapend rijk.
Sierknopen bij de Scouts
In de winter binnen zitten is eigenlijk niets voor Scouts, maar zelfs daar weten ze een gezellige opkomst van te maken. Op 30 januari zijn de Scouts bezig geweest met sierknopen. Een tijdrovend geduldklusje maar zoals echte Scouts betaamt gaven onze Scouts ook niet op. Aan het einde van de opkomst hadden de meeste Scouts een dasring, sleutelhanger of oceaanmatje gemaakt, een hele prestatie.
